Dobrosav Ružić (1854-1918) rođen je u Čačku, a posle školovanja u brojnim evropskim gradovima i mnogih zanimanja i odgovornih društvenih, političkih i kulturnih dužnosti koje je obavljao, od 22. decembra 1900. do jula 1903. godine bio je bibliotekar Narodne biblioteke u Beogradu o čemu je ostavio vrednu studiju „O bibliotekama“ i „bibliotečke svaštice“.Kralj Petar Prvi Karađorđević imenovao ga je potom za bibliotekara Dvorske biblioteke o kojoj se Ružić brinuo sve do Prvog svetskog rata. Dar za pisanje Dobrosav
Ružić, sin čačanskog učitelja Miloša Ružića poreklom iz Negrišora, iskazao je još u gimnazijskim danima kada je pokrenuo i uređivao književni list „Bratstvo“ i sarađivao u literarnom listu „Nada“. Kasnije je redovno pisao za „Srpski književni glasnik“, „Misao“, „Zlatiborac“, „Štampu“ i druga glasila, bio jedan od osnivača Srpskog književnog društva (1905), predsednik Srpske književne zadruge (1906-1908), u Uređivačkom odboru Narodnog pozorišta sedeo je sa braćom Pavlom i Bogdanom Popovićem i Jovanom Skerlićem, bio na čelu Čupićeve zadužbine i dopisivao se sa brojnim znamenitim ljudima o čemu svedoči više od pedeset objavljenih pisama u knjizi „Kraljev bibliotekar“ koju je predano više decenija pripremao Užičanin Slobodan Radović.
Već 1882. godine Ružić je objavio pod naslovom „Đerdani“ zbirku tekstova iz Srpskog Sibira kako je nazivao Užice, a potom sastavio prvi „Pčelarski rečnik“, pokrenuo niz pitanja o položaju žena, objavio brojne putopise i priloge iz prirodnih nauka. U zatvoru u Požarevcu, gde je izdržavao kaznu zbog kozerije „Ćeretanja po Beogradu“ uperenu protiv kralja Milana Obrenovića, napisao je tragediju „Stevan Dečanski“, koja je prvi, i jedini put, izverena 19. decembra 1900. godine u Narodnom pozorištu.
Kao velikog prijatelja dinastije Karađorđević, kralj Petar postavio je Ružića za predsednika Odora za izgradnju crkve Svetog Đorđa na Oplencu. Crkva je završena uoči početka balkanskih ratova: Dobrosav Ružić predao je kralju Petru Prvom ključeve crkve 23. septembra 1912. godine. Prijateljstvo je nastavljeno i kasnije pa je kralj diplomatskim vezama pokušavao da izdejstvuje Ružićevo oslobođenje iz zatvora u Nežideru i pomogne porodicu posle Dobrosavove smrti.Treba istaci i ulogu Dobrosava Ružića u spasavanju „Miroslavljevog jevanđelja“ koje je pronašao u jednom dvorskom sanduku u Kruševcu 1915. godine i predao ga regentu Aleksandru na čuvanje.
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Bibliotekarstvo
Ostali naslovi iz oblasti: Memoari, biografije, dnevnici, pisma
Izdavač: Gradska biblioteka Vladislav Petković Dis; 2014; Tvrd povez; ćirilica; 22 cm; 219 str.; 978-86-83375-72-1;
