Svetomir Bojanin, naš poznati psihijatar, rođen je u selu Bolman u Baranji, 6. januara 1932. godine. Srednju školu je pohađao u Novom Sadu i Somboru. Medicinski fakultet je završio u Zagrebu 1957. godine, a specijalizaciju iz neuropsihijatrije u Beogradu 1964. Tokom školske 1966/67 proveo je jedan semestar na stručnom usavršavanju u Parizu, u timu profesora Lebovisija i u Psihološkoj laboratoriji „Anri Rusel“. Odbranio je doktorsku disertaciju na Medicinskm fakultetu u Beogradu 1977.
U svom stručnom radu posvetio se psihijatriji dece i omladine, u koju je uneo čitav niz novina:
– Socijalno-psihijatrijski pristup u psihijatriji razvojnog doba, što je podrazumevalo organizaciju socioterapijskih klubova za adolescente (1964), sektorske psihijatrijske službe po francuskom modelu sa kućnim lečenjem (1970), dnevnu bolnicu za decu (1988).
– Termin odnosno problem disharmoničnog razvoja ličnosti i dao prvu kliničku sliku dispraksije kod nas (1972, 1978).
– Posebno se bavio autizmom i sa saradnicima objavio dve knjige: Autizam (1997) i Autizam danas (2001).
U svom terapijskom radu, prihvatio je fenomenološko-egzistencijalistički smer i prvi je u našoj sredini, sa svojim timom, pisao o psihoterapiji mladih i o prevenciji mentalnog zdravlja dece i omladine, sa ovog stanovišta.
Do sada je objavio sledeće knjige:
– Neuropsihologija razvojnog doba i opšti redukativni metod (1979, 1985), univerzitetski udžbenik
– Opšta defektološka dijagnostika, sa prof. Ćordićem, (1981,1997), univerzitetski udžbenik
– Škola kao bolest (1990, 1991)
– Duhovnost, psihijatrija i mladi (1994)
– Ogled o samosvesti (1999)
– Tajna škole (2002)
– Moral i mentalno zdravnje, knj. 1 (2005)
– Pod drvetom saznanja dobra i zla (2008)
– Gordijev čvor mladosti (2009).
