U ogledalu kritike

Slobodan Šijan, slikar, filmski reditelj, scenarista i filmski kriticar. Roden 1946. godine u Beogradu gde je završio slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti i filmsku režiju na Fakultetu dramskih umetnosti. U periodu od 1965-80, aktivno se bavi likovnom umetnošcu. U pocetku, blizak je grupi Medijala, da bi kasnije svojim radom nastupao u okviru Nove umetnicke prakse 70-tih. Kao reditelj, bavio se eksperimentalnim filmom, radio je televizijske emisije i filmove, da bi se pocetkom 80-tih ukljucio i u profesionalnu kinematografiju. Objavio je tekstove o filmu u domacim i stranim filmskim casopisima, a priredio je i nekoliko knjiga i publikacija o domacim i stranim filmskim rediteljima. Tokom 1990-91 bio je direktor Jugoslovenske kinoteke u Beogradu. Godine 1996, u anketi Akademije za filmsku umetnost i nauku, organizovanoj povodom 100-godišnjice filma kod nas, njegov film Ko to tamo peva (1980) proglašen je za najbolji jugoslovenski film snimljen tokom poslednjih 50 godina. Profesor je filmske režije na Fakultetu dramskih umetnosti i na Akademiji umetnosti "Braca Karic" u Beogradu.Knjige i brošure o filmu: Ricard Sarafijan (1977); Ricard Flejser (1978); Zovem se Džon Ford, ja pravim vesterne (1980); Straub/Anna Magdalena Bach (1980); Živojin Pavlovic-dva razgovora (1982, ko-autor); Mihajlo Al. Popovic sa verom u Boga (1991, ko-autor); Vrtoglavica (1998). Tekstovi o filmu objavljivani su mu u casopisima: Filmograf (Beograd), Film (Zagreb), Positiff (Pariz) i New Moment (Beograd). Tokom 1976-79, samostalno izdaje fanzin filmski letak.