Nikola Mirković (autor)
Nikola Mirković je u aprilskom ratu 1941. godine zarobljen kao rezervni potporučnik i poslat u Nemačku. Odatle ga je 1943. godine pokušao da spase ugledni nemački jugoslavista Alojz Šmaus (1901–1970), predratni lektor na Katedri za germanistiku Beogradskog univerziteta, koji je pod okupacijom bio direktor Nemačkog instituta u Beogradu. Mirković je stigao do Zemuna i tu od svoga kuma, pesnika Gustava Krkleca, zaposlenog u hrvatskom listu „Graničar“, saznao da bi u Beogradu trebalo da radiza Nemce. Bez mnogo kolebanja je odbacio tu ponudu o saradnji s okupatorom i bio stražarno vraćen u zarobljenički logor u Osnabriku, gde je ostao do kraja rata. Na isti način, is
tim odlučnim gestom tihog dostojanstva, Nikola Mirković je, na kraju rata, i drugi put odbio ponuđenu poluslobodu – veličina malenih pokazala je bedu velikih. Na iznenađenje porodice i mnogih poznanika sa književne levice, koji su se iz šume vraćali kao pobednici, odlučio je da ostane u emigraciji. Srpska književna zadruga odlučila je da objavi najvažnije studije Nikole Mirkovića. Predgovor ovom izdanju napisao je Predrag Palavestra. Većina studija štampana je u Srpskom književnom glasniku, gde je Mirković (1934–1941) bio operativni urednik i član uređivačkog odbora. Štampane su studije i kritike o pripovetkama Andrića, zatim o Jovanu Dučiću, inače doktorska studija odbranjena u Beču 1929, Opis prirode kod Milana Rakića, Predsmrtne slutnje Vojislava Ilića, Pokošeno polje Bore Ćosića, kao i Bugarski pripovedači, Sto godina hrvatske lirike, takođe i Antologija srpskohrvatske posleratne lirike. Ovim izborom autor se ponovo vraća u srpsku književnost.
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Srpska književnost (studije)
Ostali naslovi iz oblasti: Istorija i teorija književnosti
Izdavač: Srpska književna zadruga; 2009; ćirilica; 21 cm; 248 str.; 978-86-379-1084-8;
