Jedan od najznačajnijih srpskih avangardista međuratnog razdoblja, rođen je 1899. u Trbunju (Toplica). Po povratku iz Francuske, posle I svetskog rata, piše koristeći sve književne žanrove, uređuje avangardne i socijalno angažovane časopise i postaje jedan od najviđenijih beogradskih boema. Odmah posle II svetskog rata prećutkivan, nikad dovoljno priznat, umro je u svojoj 43. godini ("43.) i sahranjen je „o trošku beogradske opštine“. Pesme: Modri smeh, Afroditin vrt, Voz odlazi, Erotikon, Lirske minijature, Bandit ili pesnik, Banket, Čovek peva, Dah zemlje, poeme Dve avanturističke poeme, Ulis, priče Srce na pazaru, roman Španski zid, eseji, dnevnik Crni dani, drame Farsa, Azil za beskućnike ili univerzalna radionica mrtvačkih sanduka i Kuća br. 3.