Benderove pesme se u najvećoj meri razapinju između priče i elegije, kako sugeriše u jednoj šemi.. Priča je događaj, elegija konsekvenca, tužbalica koja je izraz neumitnosti koja nas povlači prema neveselom ishodu. Radnja je optimistična i ontološki nadmoćna, ona afirmiše život kroz delanje. Pesnička ubedljivost da sugeriše događaj realnosti se realizuje kroz niz upečatljivih i raskošnih slikaplodova prirode. Međutim, pesnkiov glas lebdi kao pošast derealizacije koja nadire iz sumnje koja se osvedočava kroz smrt bez smisla. Smrt koja je dovršila svoj trivijalni posao bez teološke nagrade. Ali će samoironija ipak
iskamčiti smisao u zemaljskom delanju, u postojanju kroz plaćanje. Tako se dokaz o postojanju premešta sa mišljenja na plaćanje. Plaćanje koje izražava logos jedne kulture. Razmena bez saosećanja. Samo mera koja nadire iz razmenske logike koja nagrađuje i kažnjava.
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Mađarska književnost
Ostali naslovi iz oblasti: Poezija
Izdavač: Adresa; 2014; Broširani povez; latinica; 20 cm; 102 str.; 978-86-86761-93-4;
