Marija Sepeš je rođena u Budimpešti u porodici umetnika 1908. godine. U godini s kojom je – po izvesnim računanjima – nastupila era Vodolije. Detinjstvo i mladalačko doba ispunjavali su joj glumci, zvezde, boemi: već sa dve godine stupa na pozornicu, kasnije u filmskom studiju svojih roditelja snima filmove, i mada se lagodno oseća u ovom svetu, ipak nije želela da postane glumica.
Studirala je istoriju umetnosti, književnost i psihologiju u Budimpešti. 1930. godine udala se za Belu Sepeša, sportskog novinara i poznatog karikaturistu. Zajedno s njim, 1931. otputovala je u Berlin i boravila tamo do pojave Adolfa Hitlera 1933. godine. Tokom tog perioda pohađala je časove velikog erudite profesora Gerlinga, koji ju je uputio u psihologiju, istoriju književnosti i uporednu filozofiju religije.
Od 1941. godine živi od pisanja. Prvi pravi uspeh postiže s Crvenim Lavom, koji je počela da piše 1944. godine. Crveni Lav je prvi put objavljen 1946. pod imenom autorke Marije Orši, u izdanju Hungarije, u dve hiljade primeraka. Nedugo po izlasku, kada su i izdavačke kuće bile nacionalizovane, knjiga je povučena, jer su je označili prevratničkom i opasnom – svaki primerak je uništen i četrdeset godina bila je na listi zabranjenih knjiga. Njenog pisca, ne postojeću Mariju Orši besomučno su tražili. Bela Hamvaš – koji je tada radio u biblioteci Sečenji – nekim čudom je uspeo da spase četiri primerka, od kojih je jedan dospeo u Ameriku, da bi tamo oživeo poput ptice Feniks: „Kada su verovali da su mi knjigu ubili, tada je otpočela da živi”, rekla je Marija Sepeš, i bila je u pravu. Prvo nemačko izdanje dela ugledalo je svetlost dana 1947.
Crveni Lav se iznova rodio 1984. kada ga je Šandor Puški, već nastanjen u Americi, objavio u Njujorku na osnovu originalnog izdanja. Samo nekoliko prokrijumčarenih primeraka moglo je dospeti u Mađarsku, pošto je kod kuće još uvek bio na crnoj listi. Petar Kucka je iste 1984. izigrao cenzuru i izdao ga u skraćenom obliku kao naučnu fantastiku, u seriji Kosmos Fantastične Knjige. Danas se naprosto čini neverovatnim: skraćeno izdanje se pojavilo u 58 hiljda primeraka, a mađarska publika gladna kulture, razgrabila ga je za tren. Pored Crvenog lava, objavila je i romane: Sedam Rafailovih učenika, Čarobno ogledalo, Tabula Smaragdina, Žive statue Surajane, kao i seriju knjiga: Magija svakodnevnog života i svetlosti, Magija snova, Magija čuda, Magija ljubavi, Magija radosti, Magija žrtvovanja, Accademia Occulta, Sunčev vetar.
Marija Sepeš dobitnica je mnogih nagrada i priznanja, poput Zlatnog meteora, Mađarske nagrade Elizabeta, Ordena Republike Mađarske. Bila je počasni član Udruženja pisaca Mađarske. Umrla je u septembru 2007. godine.