Oskar Vajld (1854-1900) spada u red velikana svetske književnosti, poput Servantesa, Vijona ili Bajrona. Do 1891. godine poznat je kao mlad pesnik-esteta, ekcentrični putujući predavač i bučni polemičar, ali je istovremeno bio opštepoznat kao jedan od najvećih govornika i najduhovitijih salonskih zabavljača koje je svet ikad video. Godine 1891. objavljuje Namere(kod nas prevednih i sakupljenih u knjizi Propast laganja), zbirku eseja koja će mu doneti i priznanje kao pisca. Proslavio se i pozorišnim komadima.