Dejan Dionisije Nikolić (autor)
Pred nama je nesumnjivo snazan, krajnje hristoljubiv religijsko-filosofski glas. Glas koji se delfinski izvija iz okeanske mleci Jezika i prska svoju sopstvenu dakle nasu sabornu melodiju hriscanske filosofije po pucini Bozanskih Imena.
Njegov jezik zadire u najdublje romore Jezika kako bi, nikada po cenu pojmovnosti, vec upravo radi ukrasavanja-uceljivanja ""pojmovne"" svesti (i to mistagogijsko-simbolickom i poetskom nadsvescu) nadisao, kao na valu, nemoc - bizarnu i kobnu nemoc vecine savremenih srpskih hriscanskih mislilaca da tvore i sopstvenu filosofiju u kljucevima maternjeg jezika (vec je Kliment Aleksandrijski hriscansku filosofiju nazivao sustom ili nasom filosofijom).
Upravo (i) u Dejanovom jeziku - u tim ""anatomskim zahvatima u pojmovnu strukturu jezika, u razigranom razlaganju zvuka i slike i ponovnom kondenzovanju u ritmicne sklopove i neobicne tokove(...) u tim zbirkama uzbudljivih jezickih tenzija"" - leze pravi zalozi izgradnje i srpske nepatvoreno otacbinske religijsko-filosofske terminologije koja, razume se, sobom nosi i nasledje svetih otaca i svu njihovu kako pojmovnu tako i simbolicku lucidnost, ali upravo zato i mogucnosti mi(s)lodejstvovanja u Hristu na srpskim zracima svevaseljenske duge usaborenih, ucrkovljenih i uhristovljenih (nad)jezika Bogom spasavanog covestva.
Bogdan M. Lubardic (iz pogovora)
Ostali naslovi iz oblasti: Filozofija
Izdavač: Svetovi:Srpsko književno-filosofsko društvo Filokalija; 2004; Broširani povez; ćirilica; 20 cm; 249 str.; 86-7047-460-3;
