Rodjen sam u Rimu u avgustu, oko ponoći, sa suncem u znaku lava. U tom trenutku na horizontu se rađalo sazvežđe blizanaca, zaštitnika nepostojane radoznalosti.
Nakon diplomskog rada o jezicima vizivne poezije, nekoliko godina bavio sam se organizacijom rada u preduzeću, pre nego što sam došao do zaključka da mom temperamentu više odgovara potpuna dezorganizacija stvari i ljudi, koja bi bila predmet mog pripovedanja.
U mladosti sam se veoma zainteresovao za ezoteriju, s kojom sam se prvi put susreo na Katedri za renesansnu filozofiju. Tu sam stekao prve predstave o astrologiji i hiromantici, kao i o čudesnoj veštini iluzionizma, svetovnoj rođaci najozbiljnijih obreda uvođenja u veroispovesti.
Ravnomerno posvećujem vreme svojim brojnim interesovanjima. Kao što su književnost XIII veka i avangardni književni pokreti veka koji se upravo završio. Napisao sam o tome nekoliko tekstova, ali se najviše ponosim osnivanjem i uređivanjem časopisa „Symbola”, koji se bavi eksperimentalnom poezijom i prozom.
Međutim, ono što me iznad svegas privlači jeste svet neobičnog i neodređenog. Protivrečni istorijski trenuci, legende, utvare. Onaj sugestivni prostor između činjenične istine i neizvesnosti mogućeg. Tu žive likovi u koje se zaljubljujem u svakoj svojoj priči, i sa kojima pokušavam da razgovaram kako bih istrgao iz njih osećanje, skrivenu istinu, tajnu.
Sa romanom DANTE ALIGHIERI E I DELITTI DELLA MEDUSA, u kom se po prvi put govori o vanrednim detektivskim sposobnostima velikog pesnika, umešanog u zaveru nezamislivih razmera, osvojio sam 2000. godine nagradu Tedeski.
Kasnije sam u romanu LA DONNA SULLA LUNA otkrio mračnu pozadinu snimanja istoimenog filma Frica Langa, u vreme zločinačkog ezoteričnog ludila nacizma. U romanu E TRENTUNO CON LA MORTE, posluživši se epizodom D’Anuncijevog pohoda na Rijeku, pripovedao sam o neočekivanim okolnostima smrti zagonetnog doktora Zosera, čoveka koji je bio sposoban da fotografiše budućnost, a koji je izgoreo od udara struje u zapečaćenoj sobi.
Dodatna proučavanja književnog materijala XIV veka omogućila su mi da napišem ZAVERU TREĆEG NEBA, Danteovu pustolovinu u kojoj će, u neočekivanom gradu zla koji se krije ispod Firence, otkriti tragove ogromne tajne. Upravo je izašao roman I DELITTI DELLA LUCE, kojim zatvaram firentinsku pustolovinu velikog Dantea.
10.02.07 Pobjeda
Tragom njegovog drevnog puta mudrosti
Imperatorovo zavještanje, Đulio Leoni
Danteu Aligijeriju ostalo je samo nekoliko sati da prije isteka priorskog mandata zaustavi rijeku krvi koja se razliva po njegovom gradu. On, uznemiren, prati potku slabašnih naznaka što ga vode do stranica traktata o astrologiji koji ne bi smio da postoji
Roman "Imperatorovo zavještanje", iz pera Đulija Leonija, publikovala je izdavačka kuća "Laguna". Radnja se odvija u Firenci, ljeta 1300. godine. Prioru Danteu Aligijeriju jedan stražar donosi poruku: u močvarama Arna leži nasukana galija. Stvorenje demonskog obličja bdi nad posadom mrtvaca i nad uništenom spravom nejasne namjene.
Odakle je stigao taj brod sa svojim jezivim teretom? I zašto je, poslije samo nekoliko sati, među zidinama stare kule ubijen arhitekta Fridriha Drugog, vladara iz dinastije Hoenštaufen koji je planirao izgradnju zagonetnog zamka usred jedne pustare? Avet se pomalja iz prošlosti: pedeset godina ranije, imperator Fridrih Drugi, u vječitoj potrazi za znanjem, umro je na pragu svog posljednjeg izuzetnog otkrića. A sada je neko krenuo tragom njegovog drevnog puta mudrosti. Krug se zatvara, opisan hladnom preciznošću položaja zvijezda. Danteu Aligijeriju ostalo je samo nekoliko sati da prije isteka priorskog mandata zaustavi rijeku krvi koja se razliva po njegovom gradu. On, uznemiren, prati potku slabašnih naznaka što ga vode do stranica traktata o astrologiji koji ne bi smio da postoji.Đulio Lenoni rođen je u Rimu. Nakon diplomskog rada o jezicima vizivne poezije, nekoliko godina bavio se organizacijom rada u preduzeću, prije nego što je došao do zaključka da njegovom temperamentu više odgovara potpuna dezorganizacija stvari i ljudi, koja bi bila predmet njegovog pripovijedanja. U mladosti se veoma zainteresovao za ezoteriju, s kojom se prvi put susreo na Katedri za renesansnu filozofiju. Tu je stekao prve predstave o astrologiji i hiromantici, kao i o čudesnoj vještini iluzionizma, svjetovnoj rođaci najozbiljnijih obreda uvođenja u vjeroispovijesti. Međutim, ono što ga iznad svegas privlači jeste svijet neobičnog i neodređenog. Protivrječni istorijski trenuci, legende, utvare. Onaj sugestivni prostor između činjenične istine i neizvjesnosti mogućeg. Tu žive likovi u koje se zaljubljuje u svakoj njegovoj priči, i sa kojima pokušava da razgovaram kako bi istrgao iz njih osjećanje, skrivenu istinu, tajnu. Sa romanom "Dante Alighieri e i delliti della medusa", u kom se po prvi put govori o vanrednim detektivskim sposobnostima velikog pjesnika, umiješanog u zavjeru nezamislivih razmjera, osvojio je 2000. godine nagradu Tedeski. Kasnije u romanu "La donna sulla luna" otkrio je mračnu pozadinu snimanja istoimenog filma Frica Langa, u vrijeme zločinačkog ezoteričnog ludila nacizma. U romanu "E trentuno con la morte", posluživši se epizodom D’Anuncijevog pohoda na Rijeku, pripovijedao je o neočekivanim okolnostima smrti zagonetnog doktora Zosera, čovjeka koji je bio sposoban da fotografiše budućnost, a koji je izgoreo od udara struje u zapečaćenoj sobi. Dodatna proučavanja književnog materijala 14. vijeka omogućila su mu da napiše "Zavjeru trećeg neba", Danteovu pustolovinu u kojoj će, u neočekivanom gradu zla koji se krije ispod Firence, otkriti tragove ogromne tajne. Upravo je izašao roman "I Delitti della luce", koji zatvara firentinsku pustolovinu velikog Dantea.
R.K.
