Rastko Jovanović (1946-2011) proučavao je filozofiju jezika, posebno upotrebu običnog jezika koja podrazumeva reči zavisne od konteksta kao što su indeksički izrazi poput „ja“, „sada“, „ovde“ kao i pitanja kako se priroda i struktura našeg jezika reflektuju na ontologiju koju prihvatamo. Bavio se istorijom srpske filozofije – pri Institutu za filozofiju Filozofskog fakulteta u Beogradu je sarađivao (1974-1975) na projektu Istorija filozofije u Srba.Bio je član Udruženja književnih prevodilaca Srbije – prevodio je sa engleskog tekstove i knjige iz oblasti filozofije, teorije društva, psihologije, istorije i teorije umetnosti i filozofije budizma. Od 2000. do 2002. godine bio je urednik časopisa Srpskog filozofskog društva Theoria.Radio je kao viši kustos u Pedagoškom muzeju u Beogradu, gde se zaposlio 1983. godine, i bavio se istorijom školstva u Srbiji. Koautor je knjige Ministri prosvete Srbije 1811-1918 (1994).