Pesnik, prevodilac, kritičar, istoričar književnosti i kulture, Mladen Leskovac rođen je u Starom Sivcu. Kao suplent službovao je u gimnazijama u Somboru i Novom Sadu. Septembra 1945. godine postavljen je za upravnika Biblioteke Matice srpske. Za redovnog profesora na novosadskom novoosnovanom Filozofskom fakultetu postavljen je 1954. godine, kao i za njegovog prvog dekana. Član Upravnog odbora Matice srpske postaje 1945, a predsednik u periodu između 1969. i 1979. godine. Za redovnog člana SANU primljen je 1970. godine. Mladen Leskovac učestvovao je i u radu drugih institucija poput Sterijinog pozorja, Srpske književne zadruge, Društva književnika itd. Godine 1953. pokrenuo je Zbornik Matice srpske za književnost i jezik, koji je uređivao gotovo četvrt veka, a od 1958. do 1964. Leskovac je bio i urednik najstarijeg srpskog časopisa Letopisa Matice srpske. Njegovi poznati prevodi su Stendalova Opatica iz Kastra, Molijerov Don Žuan i Židova Pastoralna simfonija. Značajna dela Mladena Leskovca su Članci i eseji, Na našoj postojbini, Antologija starije srpske poezije. Iz srpske književnosti, Jovan Jovanović Zmaj, O Lazi Kostiću i dr.