rodjen 8. novembra, na Dmitrovdan, 1940. godine u selu Luge kod Andrijevice, u Crnoj Gori. Završio je Filozofski fakultet, radio kao profesor, sada je direktor biblioteke "Laza Kostić" u Beogradu.Nagradjivan i zastupljen u više antologija, kao i u čitankama i školskoj lektiri. Godine 1995. dodeljena mu je Zlatna plaketa za najbolju jugoslovensku boemsku pesmu. Roman "Zvjezdano ždrijebe" je na Festivalu humora i satire u Lazarevcu 1997. godine proglašen za najbolju knjigu izmedju dva festivala, a iste godine je ušao u najuži izbor, u konkurenciji od 76 knjiga, za nagradu "Politikin zabavnik". Za književno stvaralaštvo dobio je 1998. godine nagradu Skupštine opštine Andrijevica. Više pesama mu je komponovano. Pesme i priče su mu prevodjene na: engleski, ruski, madjarski, bugarski, rumuski, slovački, rusinski i slovenački jezik.
DRUGARICE, KRIVARICE
Kad se Tina nasmeje i ja se nasmejem.
Kad ja zaplačem i Tina zaplače.
Kad ja idem da mi vade zub,
i moja drugarica ide da joj vade zub.
Kako bi to bilo:
jedna krezuba, a druga nije.
I kada moja drugarica ima kijavicu
i Nataša ima kijavicu.
Kada ne bismo obe kijale,
ne bismo ni bile drugarice.
Kada Tina veže mašnice
i ja vežem mašnice.
Takve su drugarice.
Ne može jedna drugarica da obuče haljinicu,
a druga farmerice.
Ne može jedna da gricka semenke,
a druga samo da zeva!
Za nas kažu da smo prave drugarice.
A zar ima krivih drugarica?
Nema jer ako su krive nisu drugarice.
To su krivarice, i sa njima se niko ne druži.
