Dušan Miklja rođen je u Beogradu, gde se i školovao. Mnogo je putovao i boravio više godina u Africi, odakle je kao dopisnik izveštavao o dramatičnim istorijskim događajima. Lično je poznavao mnoge državnike, ali i gerilske vođe. Autor je zbirki priča Sultan od Zanzibara, Kosmopolitske priče, Bilo jednom u Beogradu, Hronika nastranosti,kao i njenih proširenih izdanja Dranje dabrova i Uloga jelovnika u svetskoj revoluciji, Potapanje Velikog ratnog ostrva,romana Put u Adis Abebu, Krpljenje paučine, Kraj puta i Njujork, Beograd,putopisno-esejističke proze Crni Sizif, Trbuh sveta i Putopisi po sećanju. U pozorištu mu je izvedena drama Orden, koja je na međunarodnom festivalu u Moskvi dobila nagradu za najbolji savremeni antiratni tekst. Hronika nastranosti prevedena je na engleski jezik. Na osnovu romana Njujork, Beograd napisao je scenario po kome je snimljen film. Isti roman dobitnik je nagrade „Zlatni Hit Libris“ za jedno od najčitanijih književnih dela. Napisao je i više publicističkih dela, istorijskih hronika i radio-drama. Bavi se i prevođenjem. Živi i radi u Beogradu kao nezavisni novinar i pisac.
05.07.20 Danas
O trgovcima i krijumčarima
Jedan profesionalni novinar i jedna “novinarka” glavni su junaci najnovijeg proznog ostvarenja Dušana Miklje, profesora, prevodioca, novinara i pisca.
Roman nosi naslov “Pokrov tame” što, uz podnaslov “Ljubav u doba oružja”, obećava dinamičnu radnju i neočekivane zaplete kakve srećemo u trilerima što se rado čitaju. Knjiga se upravo pojavila u izdanju “Vulkana” iz Beograda i nema sumnje da će brzo steći svoje čitaoce.
Tema romana je više nego aktuelna: praćenje traga koji ostavlja trgovina oružjem u svetu, i otkrivanje puteva kojima se oružje prebacuje iz jedne države u drugu. Mesto glavne radnje je Afrika, odnosno afričke zemlje u kojima bukte unutrašnji sukobi koji su, u najvećem broju slučajeva, izazvani sa strane. Vreme u kojem se sve odvija je kasni 20. vek, a završetak romana smešten je u početak 1990-ih godina, kad se priprema i započinje rat u bivšoj SFRJ.
U tom periodu teku događaji koje u prvom licu priča novinar s ovih prostora, Hugo Volf (Vuk), od trenutka kad se kao ratni izveštač našao u Nigeriji da za svoj list prati tamošnji građanski rat. U jednom trenutku, on upoznaje koleginicu iz Švedske, Kristin, koja radi za švedski “Dagens niheter”. I tu počinje zaplet dostojan džemsbondovskih pustolovina, u kojem pored obostrane simpatije Volf i Kristin počinju da sarađuju i profesionalno.
Kristin, mlada, lepa i prepametna, osvojila je Volfovo srce dopustivši i sebi da se zaljubi, ali u tom zajedničkom poslu ona je ta koja diktira, otkrivši da zapravo nije novinarka već da radi za nevladinu organizaciju koja istražuje puteve oružja, u stvari trag trgovaca i krijumčara oružjem. Volf, tako, po njenim zadacima i dobro plaćen, putuje kroz različite afričke zemlje i zahvaljujući svom zvanju istražuje nepodnošljivo neljudsko igranje ljudskim životima zarad ogromnih profita.
Miklja glavnog junaka romana “Pokrov tame” vodi kroz najpoznatija mesta i gradove u Africi, ali i neka u Evropi. U njima Volf otkriva gustu mrežu koju pletu trgovci, snabdevajući oružjem jednu ili obe zaraćene strane a, kad sukobi prestanu, preostale i nove kontingente oružja premeštaju u druge krajeve sveta prateći tokove ratnih najava. Ove pak priprema propagandna mašinerija zapadnih i drugih bogatih država kojima je demokratija samo paravan za izazivanje sukoba i započinjanje ratnih igara.
“Pokrov tame” je rekvijem za Afriku koju su kolonijalne sile svojom surovošću i glađu za kapitalom bezočno krale, izrabljujći stanovništvo, nemilosrdno ga zatirući, pretvarajući ga u robove i krijumčareći ih u druge zemlje sveta. Nije se Afrika ni dan-danas oslobodila od tih (neo)kolonijalističkih namera za kojima su se vazda valjale rulje trgovaca oružjem, lišene čovečnosti i svakog saosećanja. Samo sa jednim jedinim ciljem, a on je zgrtanje novca na tuđoj nesreći.
Autor “Pokrova tame” otkriva podzemni svet kojim caruju intrige, i u kojem se bez trunke spoznaje krivice likvidiraju suparnici ili svedoci, pa i “svedoci o svedocima”. Na tom smetlištu kriminala otkriva se cela hijerarhija na čijoj se lestvici nalaze i državni službenici, od ambasadora do ministara.
Dušan Miklja nije slučajno izabrao Afriku; kao kontinent-simbol svetske korumpiranosti, ona mu služi za pokretanje pitanja morala i savesti, a zaključak je sumoran. Ne samo u Africi, nego i u svetu, ovakvom kakav je danas, humanost i plemenitost mislene su kategorije.
Paralelno sa putevima trgovine oružjem, u romanu “Pokrov tame” teče ljubavna priča između Kristin i Volfa za koju, iako rastrzanu i teško ostvarivu u takvom univerzumu, ipak ima nade.
Miklja, po sospvenim rečima, u svom delu upoznaje čitaoca “sa načinima krijumčarenja koji se i danas koriste, ali i sa najpoznatijim privatnim trgovcima oružjem i njihovim pokroviteljima. Nimalo izmišljenim”. Stoga je “Pokrov tame” ne samo književno delo već i “svedočanstvo o jednoj epohi”.
A. Cvijić
