Monografija navedenog naslova koncentrisana je na tri problema:1) problem smisla fenomena jezičkog okreta (Linguistic turn) u filozofiji XX veka; 2) značaj analize diskurzivnog iskaza za XX-vekovne problem prevladavanja metafizike; 3) demitologizaciju problema utemeljenja znanja od Platona do so filozofije XX veka.Prema osnovnoj metodskoj postavci, autor pristupa problemu 1) uvodeći pojmove svog originalnog koncepta koji zove filozofska topologija i iz nje izvedene topološke metode. Na taj način razvija metodsku osnovu za tematizovanje ukupne istorije filozofije od Antike naovamo, radi pripreme odgovora na pitanje o smislu jezičkog okreta. Da od
govor ne bi bio ad hoc karaktera, autor se pita koliko je u istoriji filozofije bilo strateških okreta i kako se isti mogu razgraničiti. Prema istorijskoj evidenciji bilo ih je četiri i dele se na četiri epohe filozofije: Stari, Srednji, Novi vek i XX vekovna filozofija jezika. Diferenciranje epoha sprovodi se uvođenjem koncepta topološkog prostora. Ovaj koncept autor konkretizuje sa četiri kategorije: Bića, Smisla, Mišljenja i Jezika, uz petu kategoriju čina ili postupka. Topološki prostor konstituišu prve četiri kategorije povezane iz pete komponente čina. Četiri kategorije u jedinstvu daju kategoriju Logosa, koji, dakle, bez njih nije moguć. Epohe filozofije se diferenciraju prema varijantama topološkog prostora refleksije koje se uzajamno razlikuju u zavisnosti od toga koja od kategorija ima prvenstvo ili koja vlada ukupnim topološkim prostorom. Drugim rečima, koja od njih je topološki i tematski dominantna. U antici to je bilo biće, u Srednjem veku Bog kao topos svekolikog smisla, u Novovekovnoj, od Dekarta do Hegela, to je mišljenje i u filozofiji XX veka to je jezik.
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Metafizika
Ostali naslovi iz oblasti: Filozofija
Izdavač: Izdavačka knjižarnica Zorana Stojanovića; 2019; Broširani povez; ćirilica; 22.5x14 cm; 570 str.; 978-86-7543-366-8;
