Gion Nandor, prozni pisac, urednik (1941–2002). Studirao je na Odseku za hungarologiju u Novom Sadu. 1963–1993: saradnik, urednik i glavni urednik mađarske redakcije Radio Novog Sada. 1983–1986: direktor Novosadskog pozorišta. 1979–1982: predsednik Društva književnika Vojvodine. 2000: postaje redovni član Mađarske akademije umetnosti.
U svojim najpoznatijim delima opisuje suživot Mađara, Srba, Nemaca, Jevrjea u Srbobranu i Bačkoj. Na osnovu njegovih dela rađene su pozorišne predstave, radio-drame, filmovi. Dobitnik je brojnih priznanja. Dela su mu prevedan na deset jezika. Od 2010. godine njegova rodna kuća je pretvorena u muzej.
Prevodi na srpski jezik:
S ove strane, Novi Sad, 1974;
Nije to moje ime, Sarajevo 1979;
Vojnik sa cvetom, Novi Sad, 1983;
Priče iz Keglovićeve ulice, Novi Sad–Srbobran, 2013;
Jednouhi čovek, Novi Sad–Srbobran, 2015;
O mom stricu i druge priče, Novi Sad–Srbobran, 2015;
Priče o starom revolveru, Novi Sad–Srbobran, 2015;
Anđeosko veselje, Novi Sad–Srbobran, 2016;
Kormorani se još nisu vratili, Novi Sad–Srbobran, 2016;
Rafal za jednog crnog bivola, Novi Sad–Srbobran, 2018.
