Adam Dragosavljević i njegovo doba

tvrt veka, rukopis tog rada za izdanje je ustupila njegova kći dr Milica Pavlovi time omogućila da se srpska kulturna javnost podseti svog zaboravljenog trudbenika i ponovo upozna sa njegovim životom i radom.
U prvom poglavlju studije Dušan Pavlov detaljno opisuje životni put Adama Dragosavljevića koji je tokom svog života upoznao mnogo, što pesnik kaže, „ljudi i ćudi“, pa nam taj deo rada pruža uvid i u ljudske, društvene, a delimično i političke odnose tog doba. Potom slede tematska poglavlja iz kojih se lepo ocrtava celokupna delatnost ovog vrednog poslenika. Iz prepiske sa Vukom vidi se njegov stav u vezi sa srpskim književnim jezikom po čemu je bio Vukov istomišljenik. Pored školskog rada, koji je sačinjavao važan i nikad zapostavljen deo Dragosavljevićeve celokupne delatnosti, on je mnogo vremena posvetio sakupljanju rečničkog blaga i narodnih pesama i time dao dragocen doprinos stvaranju savremenog srpskog književnog jezika. Shvatio je i važnost otkrivanja književnih starina pa je uporno tragao za srbuljama i drugim knjigama po crkvama i privatnim bibliotekama, u čemu su ga podržali i Vuk Karadžić i Pavel Jozef Šafarik, s kojim je takođe bio u kontaktu. Ceo taj složeni, a često i mučan rad lepo se može pratiti i upoznati kroz studiju Dušana Pavlova, koja je uz sve svoje vrline pisana i čitkim, lakim jezikom, kao da je unapred i smišljeno bila namenjena ne samo u naučne svrhe, nego i široj javnosti, za prošlost i razvoj srpske kulture zainteresovanoj publici.
Predrag Stepanović