Mića M. Tumarić rođen je 1949. godine u Novom Sadu, a odrastao u Šidu, u Sremu, gde je započeo karijeru novinara i pisca. Po zanimanju je novinar. Bio je, pored ostalog, dopisnik »Politike« iz Šida i novinar u redakciji novosadskog »Dnevnika«. Sarađivao sa mnogim listovima i časopisima u bivšoj Jugoslaviji za koje je pisao uglavnom reportaže i crtice.
Književnim radom se bavi od 1973. godine. Pisao i piše priče, aforizme, epigrame, pesme, eseje, književnu kritiku...
Radovi i knjige prevođeni su mu na engleski, ruski, mađarski, rusinski, slovački, makedonski, rumunski i bugarski.
Knjige: DESNO OD PAMETI, A JOZAN ESZTOL JOBBRA (1982), AŠ (1983), VRTEŠKA, KORHINTA (1987), OTVORENE KARTE (1989, 1992, 2000), MAPA AFORIZAMA (1992), MOZAIK , (1995), JA, ON, ONI (1996), DAN SA OSMEHOM (1996, 1997, 1998, 2000.), CRNO NA BELO (1997), PET GRAMA EPIGRAMA (1998), KRIV JE UGAO (1998), UKRŠTENE REČI (1999), PAZITOR DE ADEVAR, ČUVAR ISTINE, ĐAVO U MALOM BOGU (2000), VREME ZATVORA (2001), KNJIGA UTISAKA (dva izdanja), ZEVZEZANCIJA, LUDESNO, PARANORMALNO (2003), VIZA (2004), HRONIKA ŠAKAJADE (2006), EGZORCIZAM, MINIGRAMI (2007), MRAK (2008), NALIČJE DEMOKRATIJE (2009).
Za književni rad dobio brojne nagrada i priznanja, među kojima su: nagrada za satiru novosadskog “Glasa omladine”; nagrada za poeziju “Omladinskih novina”, Beograd; prva nagrada za satiru časopisa “Brodolom”, Slavonski Brod; nagrada za satiričnu priču na godišnjem konkursu Radio Beograda; više nagrada Radio Beograda za aforizme; nagrada za aforizme beogradskog lista“Jež”; treća nagrada na susretu humorista jugoslovenskih redakcija dnevnih novina i časopisa u Tivtu; treća nagrada na susretu humorista jugoslovenskih redakcija dnevnih listova i časopisa u Lepenskom viru; nagrada za aforizme na konkursu časopisa “Berekin”, Split; prva nagrada za satiričnu priču na konkursu šabačke “Čivijade” (2002) ; treća nagrada za aforizme na međunarodom konkursu u Strumici /Makedonija/ 2003. godine ; prva nagrada (grand prix) za aforizme na međunarodnom konkursu u Strumici (2004); književna nagrada “Car Uroš” za zbirku aforizama “Knjiga utisaka” (2003); nagrada za aforizme “Belo pero” biblioteke u Žitištu (2004); nagrada beogradskog lista “Danas” za satiričnu priču (2005) ; treća i prva nagrada za satirične priče na konkursu “Žikišon” u Paraćinu (2005); druga nagrada za aforizme na međunarodnom konkursu u Strumici (2006); prva nagrada “Čivijade” u Šapcu za najbolju satiričnu priču (2006); nagrada “Jaša Tomić” za vojvođanski humor (prvi dobitnik, 2007) od Udruženja novinara Srbije i Društva novinara Vojvodine ; treća nagrada za priču (2008) na IV konkursu Satirične radionice „Žikišon“ u Paraćinu; prva nagrada za satiričnu priču na Festivalu humora i satire „Kucurski klip 2008“ u Kucuri; druga nagrada za satiričnu priču na konkursu šabačke “Čivijade” (2010), nagrada za priču i pesmu na XI konkursu humora i satire u Mrkonjić-Gradu (2012), nagrada za kompletno stvaralaštvo Fondacije “Nadži Naman”, Bejrut, Liban (2015).
Dobitnik više društvenih nagrada i priznanja.
Zastupljen u pedesetak antologija u zemlji i inostranstvu. Urednik i koautor antologije “Deset na deset” u kojoj su predstavljeni satiričari iz Vojvodine i Republike Srpske.
Pisac brojnih rezenzija o knjigama humora i satire. Autor serije članaka o jugoslovenskim humoristima i karikaturistima i serije eseja o likovnim umetnicima. Autor nekoliko izložbi aforizama i više vrsta aforističkih razglednica. Član domaćih i stranih književnih žirija. Član književnog kruga CERCUL HONORIS CAUSA u okviru časopisa na rumunskom jeziku “Lumina”.
Urednik i član redakcije časopisa za književnost i kulturu “Šidina” u Šidu, član redakcija časopisa za humor i satiru “Nosorog” u Banja Luci. Bio je urednik više desetine knjiga proze , poezije i monografija, urednik humora i satire u listovima i časopisima. Dvadesetak godina imao stalnu rubriku (Ja, On, Oni) u “Dnevnikovom” podlistku “Koprive”.
Autor je nesvakidašnje knjige aforizama „Viza“ štampane na srpskom, ruskom i engleskom jeziku. Reč je o neobičnom izdanju, o multimedijalnom projektu koje se može čitati, gledati i slušati. To je zajedničko delo jednog pisca i bezmalo stotinak akademskih slikara, vajara, karikaturista, ilustratora, umetničkih fotografa, primenjenih umetnika, književnih prevodilaca, kompozitora, muzičara, studijskih snimatelja, producenata, lektora, korektora, dizajnera, grafičara... Sve je nastalo, što je autor i želeo, kao refleks raznorodnih umetnika na kratku književnu formu kakav je aforizam. U likovnom opremanju knjige učestvovali su umetnici iz Rusije, Brazila, Urugvaja, Rumunije, Jermenije, Bugarske,Makedonije, Republike Srpske, Švedske, Moldavije, Ukrajine, Poljske, Srbije i Crne Gore.
Objavljivao u listovima: Dnevnik, Politika, Večernje novosti, Glas omladine, Banjalučki glas, Jež, Humor, Feferon, Brodolom, Čvorak, Sremske novine, Subotičke novine, Veseli svet, Komunist, Jedinstvo, Omladinske novine, Mladost, Naši dani, Kerempuh, Lumina,Selo, Rusko slovo, MAK, Politika ekspres, Bockalo, Glas komuna, Svijet, Osmeh, Radio Beograd, Radio Novi Sad, Radio Šid, Radio Temerin, Radio Zagreb, Radio Sarajevo, Radio Srpski, Balkan, Nosorog, Etna, Glas srpski, Čivija, Glas Podrinja, Rad, Student, Jedinstvo, Saobraćajna revija, Planinar, Šidske novine, Radio 5, Pan radio...i još tridestak radio stanica i listova u zemlji i inostranstvu.
Član je Društva književnika Vojvodine i Društva novinara Vojvodine.
Živi u Novom Sadu, gde radi kao samostalni umetnik.
