Sergej Bolmat je rođen 1960. godine. Majka mu je bila pijanistkinja, profesorka klavira, a otac slikar, stalni učesnik većine izložbi alternativne umetnosti (počevši od 1974. godine). Sergej je završio srednju školu 1974, a istovremeno je pohađao i dečju slikarsku školu (1972-1974). 1974. je počeo da pohađa srednju umetničku školu. 1975. je dobio diplomu za stastav o filmovima Mikelanđela Antonionija na gradskoj književnoj olimpijadi, a sledeće godine istu takvu diplomu za sastav o delima Maksa Friša i Kurta Vonegata. 1976. je završio školu i iste godine upisao Višu umetničko-industrijsku školu V. I. Muhine u Lenjingradu (danas je to sanktpeterburška Akademija za dizajn), i to eksperimentalno odeljenje konceptualnog dizajna. 1979. godine je izbačen sa fakulteta zato što nije položio ispit iz komunizma, ali je iste godine vraćen na fakultet, da bi 1982. bio primoran da ode na „akademski” odmor u dogovoru sa profesorima, a zbog neslaganja sa estetskim i iedološkim stavovima. Za vreme odmora, a i kasnije, radio je kao stolar, rekviziter i asistent scenografa u filmskom studiju Lenfilm (prvo na snimanju filma Ilije Averbaha „Glas”, a zatim I. Hejfica „Dvoboj”). 1983. je završio fakultet i dobio diplomu dizajnera. Po završetku fakulteta, radio je kao umetnički redaktor u modnom časopisu, a kasnije kao asistent i umetnički direktor u filmskom studiju Lenfilm (radio je na filmovima „Ampir” sa režiserom A. Sokurovim, „Ono” sa režiserom A. Ovčarovim, „Jedanput slažući” sa režiserom V. Botkovim). Od 1989. je slobodni umetnik (više od 14 izložbi, među kojima i izložba u Centralnoj izložbenoj sali u Sankt Peterburgu, u Stokholmu i u NJu DŽersiju). 1992. je učestvovao u organizovanju umetničke galerije „Puškin i Gogolj”. Počevši od 1978. piše priče i scenarije, a od 1986. do 1998. snimio je ili sarađivao u raznim svojstvima na brojnim igranim, dokumentarnim i televizisjkim filmovima i emisijama, i pisao scenarija po porudžbini.
1998. se preselio u Keln i dobio dozvolu za stalni boravak. 1999. je završio intenzivni kurs nemačkog jezika i iste godine napisao i svoj prvi roman „Sam za sebe”, održao prvo predavanje na američkom umetničkom koledžu Parsons u Parizu na temu „Evropsko umetničko tržište početkom 20. veka” (zajedno sa A. Kozlovim) i postao član nemačkog Saveza umetnika.
