Mark Aleksandrovič Aldanov (pravo prezime Landau, Kijev, 1888 – Nica, 1957) rođen je u porodici bogatog jevrejskog industrijalca, diplomirao je fizičku hemiju i pravo na Univerzitetu u Kijevu. Emigrirao u Francusku 1919, a 1941–1946. u emigraciji u SAD. Napisao je niz naučnih radova iz hemije i 16 romana od koji su najpoznatiji tetralogija o Francuskoj revoluciji (Deveti termidor, Đavolji most, Zavera i Sveta Jelena), trilogija o Oktobarskoj revoluciji (Ključ, Bekstvo i Pećina), roman o rađanju revolucionarnog pokreta u Rusiji i raspadu stare Evrope (Samoubistvo), o ubistvu cara Aleksandra (Istočnici), itd. Tek od 1987. Aldanovljeva dela počinju da se objavljuju i u Rusiji, gde doživljavaju veliki uspeh. Prevođen je na desetak svetskih jezika.Od 2007. godine najstariji ruski emigrantski časopis iz Njujorka Novi žurnal, čiji je Aldanov bio osnivač, dodeljuje godišnju književnu nagradu „Mark Aldanov“ za najbolju pripovetku ruskim piscima koji žive izvan Rusije.