Marjan Čakarević (1978) diplomirao na katedri za srpsku i svetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Poeziju, kritiku, studije, esejistiku, publicističke tekstove i prevode objavljuje od druge polovine devedesetih godina u srpskim i regionalnim časopisima. Objavio je pesničke knjige "Paragrad" (1999), "Sistem" (2011), "Jezik" (2014, nagrada „Miroslav Antić“), "Sedam reči grada" (2014) i "Tkiva" (2016, nagrada „Branko Miljković“), i knjigu priča Povest o telu (2021). Priredio je tematske brojeve časopisa "Gradac" posvećene dendizmu (2013) i književnosti i alkoholizmu (2021), kao i sabranu poeziju Milana Milišića (2016), Aleksandra Ristovića (sa Alenom Bešićem i Anom Ristović, 2017/8/21), Vujice Rešina Tucića (2018/9), kao i zaostavštinu Milutina Petrovića (2023). Član je uredništva časopisa "Polja". Živi u Beogradu.