Položaj žene u Vizantijskom carstvu bio je prilično nepovoljan, s obzirom na to da je reč o društvu kojim su dominirali muškarci, a žene bile podređene i potlačene. Tokom hiljadu godina njegovog postojanja, to je često i bilo tačno. Ali, u godinama slabljenja Carstva, od 1250. do 1500, nekoliko žena iz visokih društvenih slojeva imalo je značajan uticaj i vodeću ulogu.
Deset plemkinja iz tog vremena, čije su biografije ovde predstavljene, nije se žalilo na mušku stegu. Bile su duboko svesne svog plemićkog porekla, svoje društvene i religiozne odgovornosti kao carica, majki, monahinja, učenih žena ili kao nesrećnih žrtava diplomatskih brakova. Većina njih nije poznat
a čitaocima na Zapadu, iako su dve bile Italijanke koje su postale Vizantinke po veri i jeziku, druge dve bile nesrećno udate za južnoitalijanske vladare, a jedna od njih živela u Veneciji kao zaštitnica grčkih izbeglica, posle turskog osvajanja Carigrada 1453. godine.
Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Žene , Vizantija
Ostali naslovi iz oblasti: Istorija
Izdavač: Utopija; 2. izdanje, 2010; latinica; 21 cm; 220 str.; 978-86-83129-79-9;
