Hauard Zin je odrastao u sirotinjskom, emigrantskom delu Bruklina, gde je kao stariji tinejdžer radio ubrodogradilištu. Tokom Drugog svetskog rata bio je artiljerijski podoficir u avijaciji, a potom doktorirao naUniverzitetu Kolumbija, /a svoju prvu knjigu La Gvardia u Kongresu dobio je nagradu „Albert Berveridž". Saporodicom se 1956. seli u Atlantu, gde postaje šef katedre za istoriju na Spelman koledžu. Od tada je napisao iobjavio brojne knjige, uključujući i Narodnu istoriju Sjedinjenih Država; SNCC; Novi abolicionist; Neposlušnosti demokratija; Politika htorije; Pentagonski dokumenti;Kritički eseji; Ne može se hiti neutralan u vozu koji se kreće; Lična istorija našeg vremena; Čitanje Zina.Zin je napisao i tri drame: Ema, Venerine kćerke iMarks u Sohou. Među brojnim nagradama koje je dobio, najnovija je Lananova literarna nagrada za 1998.godinu. Kao penzionisani profesor političkih nauka Bostonskog univerziteta, živi sa suprugom Rozlin u okoliniBostona.
