“Liberalni filozof Isaija Berlin uvek je insistirao, suprotno marksistima svog vremena, da je potrebno da razlikujemo dve stvari: da je sloboda sloboda, a siromaštvo siromaštvo. Sve je ono što jeste, a ne nešto drugo. Ali ako mi jedna nezaposlena marokanska izbeglica, koju sam sreo jedne vlažne večeri u Madridu, kaže: „Ja živim kao pas“, to znači da ona nije slobodna na način na koji smo to vi ili ja, jer ako imate novac, obrazovanje i slobodno vreme da čitate ovu knjigu, onda ste slobodni. „Da li su siromašni slobodni?“ jedno je od najtežih pitanja koje postavljamo sebi, slobodnima, na početku XXI veka.’’
‘’Jedanaestog septembra 2001. godine, u danu kada je preko 3.000 ljudi poginulo u napadu Al-kaide na Njujork i Vašington, negde oko 30.000 dece umrlo je širom sveta od bolesti koje su mogle da se izleče.78 I sutradan. I dan posle. I svaki dan godišnje. Sve u svemu, od izlečivih bolesti u 2001. godini umrlo je oko 22 miliona ljudi, među kojima više od deset miliona dece.79 Deset miliona je broj stanovnika Londona s njegovim predgrađima u krugu autoputa M25; to je takođe broj stanovnika u Mičigenu, ili u Mađarskoj. Molim vas da se zaustavite na trenutak i zamislite London u potpunosti naseljen umirućom decom. Sledeće godine, Mičigen umiruće dece. A godinu posle toga, Mađarska.’’
‘’SAD poseduju preduzimljivost, ali ne i poštenje, Evropa poseduje poštenje, ali nema preduzimljivost. Stoga, trebalo bi da pokušamo i kombinujemo preduzimljivost u američkom stilu i poštenje u evropskom stilu, preuzimajući primere inovacije, poreskih kredita i ‘socijalne zaštite na delu’ od Amerike, ali najbolju praksu zdravstvene zaštite ili javnog prevoza od Evrope. Naravno, ne možete uvek sve da mešate i spajate, i morate da budete sigurni da kopirate najbolje, a ne najgore od svake. Na primer, mi smo u opasnosti da dobijemo američke zatvore i nemačke univerzitete, više nego američke univerzitete i nemačke zatvore. Ali u tome je naša šansa.’’
“’Mi ne možemo stvarno da utičemo na ono što naši političari rade, i to ionako ne znači ništa. Pogrešno i opet pogrešno. To mnogo znači. Mnogi od nas, srećnih milijardu ljudi, živi relativno mirne, udobne privatne živote, u kojima, svakodnevno, sa zadovoljstvom, možemo da ignorišemo ideologije i politiku; ali u međuvremenu naši vladari sistematski uništavaju mogućnost da naša deca mogu da rade iste stvari. Ne radi se o tome da su, uglavnom, ljudi koji vladaju nitkovi. U svakom slučaju, ne potpuni nitkovi. Ali oni uglavnom ne znaju šta rade. Svet u njihovim rukama nije bezbedan. Mi ne bismo smeli da im ga prepustimo. Ako mislimo da su naši političari korumpirani i beskorisni, onda bi trebalo sami da se bavimo politikom i da ih se rešimo: na lokalnom, nacionalnom i međunarodnom nivou.”
02.04.06 Pobjeda
Briljantna analiza današnjice
Slobodan svet, Eš Timoti Garton
Odnosi Evrope i Amerike zapali su u krizu početkom 21.vijeka. Neslaganja tokom devedesetih godina prošlog vijeka bila su poput oluje koja se sprema. Na početku 21. vijeka oluja je počela. Da li je Zapad sada podijeljen između Evrope i Amerike? Da li je svijet sada podijeljen između Zapada i ostatka? Da li je moguće ponovo ujediniti Zapad, i da li bi to uopšte trebalo činiti?
Nijedan savremeni mislilac ne piše sa više strasti, istorijskog uvida i reporterskog talenta od Timotija Gartona Eša.
On se u knjizi "Slobodan svijet", (izdanje Samizdat B92 ) pored istorije, memoara, socioloških istraživanja i istraživanja javnog mnjenja, oslanja na najrazličitije izvore: od ličnih razgovora sa Bušom, Blerom i Šrederom, do susreta sa seljacima u Kanzasu i britanskim vojnicima u ruralnoj Engleskoj. Ne zadovoljavajući se samo briljantnom analizom današnjeg svijeta, Timoti Garton Eš pokazuje nam šta moramo da uradimo kako bismo od svijeta načinili bolje mjesto. On nam ukazuje i na to zbog čega je razumno vjerovati da je ova dugo očekivana promjena moguća. "Slobodan svijet" je knjiga koja informiše, ohrabruje i inspiriše.U djelu "Slobodan svijet" Timoti Garton Eš piše: “Liberalni filozof Isaija Berlin uvijek je insistirao, suprotno marksistima svog vremena, da je potrebno da razlikujemo dvije stvari: da je sloboda sloboda, a siromaštvo siromaštvo. Sve je ono što jeste, a ne nešto drugo. Ali ako mi jedna nezaposlena marokanska izbjeglica, koju sam sreo jedne vlažne večeri u Madridu, kaže: „Ja živim kao pas“, to znači da ona nije slobodna na način na koji smo to vi ili ja, jer ako imate novac, obrazovanje i slobodno vrijeme da čitate ovu knjigu, onda ste slobodni. „Da li su siromašni slobodni?“ jedno je od najtežih pitanja koje postavljamo sebi, slobodnima, na početku 21. vijeka"... "Jedanaestog septembra 2001. godine, u danu kada je preko 3.000 ljudi poginulo u napadu Al-kaide na Njujork i Vašington, negdje oko 30.000 djece umrlo je širom svijeta od bolesti koje su mogle da se izliječe. I sjutradan. I dan poslije. I svaki dan godišnje. Sve u svemu, od izlječivih bolesti u 2001. godini umrlo je oko 22 miliona ljudi, među kojima više od deset miliona djece. Deset miliona je broj stanovnika Londona s njegovim predgrađima u krugu autoputa M25; to je takođe broj stanovnika u Mičigenu, ili u Mađarskoj. Molim vas da se zaustavite na trenutak i zamislite London u potpunosti naseljen umirućom djecom. Sljedeće godine, Mičigen umiruće djece. A godinu poslije toga, Mađarska."
"Mi ne možemo stvarno da utičemo na ono što naši političari ra de, i to ionako ne znači ništa. Pogrešno i opet pogrešno. To mnogo znači. Mnogi od nas, srećnih milijardu ljudi, živi relativno mirne, udobne privatne živote, u kojima, svakodnevno, sa zadovoljstvom, možemo da ignorišemo ideologije i politiku; ali u međuvremenu naši vladari sistematski uništavaju mogućnost da naša djeca mogu da rade iste stvari. Ne radi se o tome da su, uglavnom, ljudi koji vladaju nitkovi. U svakom slučaju, ne potpuni nitkovi. Ali oni uglavnom ne znaju šta rade. Svijet u njihovim rukama nije bezbjedan. Mi ne bismo smjeli da im ga prepustimo. Ako mislimo da su naši političari korumpirani i beskorisni, onda bi trebalo sami da se bavimo politikom i da ih se riješimo: na lokalnom, nacionalnom i međunarodnom nivou.”
