Rečnik vizantijske hristijanizacije

bilo moguće objasniti veoma komplikovan proces hristijanizacije južnih Slovena, moravsku misiju, vizan-tijske misije IX veka, odnos Rima i moravske misije, Konstantinovu i ulogu episkopa Meto-dija, naslede Ćirila i Metodija, blisku i neraskidivu vezu Vizantije i Rima na Balkanu u IX veku, probleme Kijevske Rusije, vizantijsku i arapsku misiju, antičke sirvivale u kulturi Balkana i funkciju evropske putne mreže u dubokoj civilizacijskoj tmini IX veka.
Drugi deoRečnika... posvećenje vizantijskoj primenjenoj umetnosti, od V do XII veka, a prikazani su i svi aspekti uloge moćnog Vizantijskog carstva u doba najveće slave.
Treći deo ReSnika... predstavlja srce koje artikuliše ulogu i mesto vizantijskog krsta, po-zicionirajući ga tako na pravi način. U svom istorijskom početku "krst" ima ulogu trofeja, od IV do VI veka kao zastava označava vojničku pobedu, da bi od V do VII veka krst postao simbol Raja, obeležavajući i likovno i grafički hrišćansko spasenje.
Od VII do XIV veka uloga krsta se neverovatno proširuje, dobija na značenju i zauzima sve više i veće mesto. Krst od svoje primarne funkcije krštenja, postaje nosilac celokupne pri-menjene i državne javne umetnosti, dobija novu ulogu carske insignije i postaje oznaka i sredstvo budućeg vaskrsenja.
Rečnik... pre svega, tretira ulogu sirijsko-palestinskih krstova koji su bili blisko povezani s vizantijskim misijama širom teritorija slovenskog sveta, od IX do XII veka.
Takođe, Rečnik... pokazuje, da će se vizantijski krst uvući u srce i dušu svih slovenskih, tek pokrštenih naroda, čineći osnovu njihove tek prihvaćene hrišćanske duhovnosti.
Na kraju, Rečnik... preko svere istorijskih izvora, primenjene i javne umetnosti, nadograđuje i konačno obeležava crkvenu organizaciju mladih država Slovena-Srba, Hrvata, Čeha, Poljaka, Rusa, Bugara i ostalih, čiji je opstanak na bilo koji način bio povezan s moćnim Vizantijskim carstvom, njihovom maticom koja im je dala primarni podsticaj u hristijanizaciji, tokom IX i X veka.