Vladimir Kopicl (1949) objavio je knjige poezije Aer (Matica srpska, 1978), Parafraze puta (Matica srpska, 1980), Gladni lavovi (Književna zajednica Novog Sada, 1985), Vapaji & konstrukcije (Matica srpska, 1986), Pitanje poze (Matica srpska, 1992), Prikaze - nove i izabrane kratke pesme (Matica srpska, 1995), Klisurine (Narodna knjiga, 2002), Pesme smrti i razonode - izabrane i nove pesme (Orpheus, 2002), Smernice (Biblioteka „Svetozar Marković", 2006), Promašaji (Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani", Edicija Povelja, 2008), Sovin izbor (Gradska biblioteka „Vladislav Petković Dis", 2008) kao i knjige eseja Mehanički patak, digitalna patka (Narodna knjiga, 2003) i Prizori iz nevidljivog (Narodna knjiga, 2006). Priredio je i preveo nekoliko zbornika i antologija: Telo umetnika kao subjekt i objekt umetnosti (Tribina mladih, 1972 -sa Anom Raković), Trip - vodič kroz savremenu američku poeziju (Narodna knjiga, 1983 - sa Vladislavom Bajcem), Novi pesnički poredak - antologija novije američke poezije (Oktoih, 2001 - sa Dubravkom Đurić), Vrata panike - telo, društvo i umetnost u mreži tehnološke derealizacije (Orpheus, 2005), Milenijumski citati (Orpheus, 2005), Tehnoskepticizam (Orpheus, 2007) itd. Dobio je Brankovu nagradu za prvu knjigu pesama (1979), Sterijinu nagradu (1989), Nagradu DKV za knjigu godine (2003), nagradu „Stevan Pešić" (2003), nagradu ISTOK-ZAPAD (2006) i Disovu nagradu za pesnički opus (2008). Prevođen, zastupljen itd. Živi u Novom Sadu.
