Stojan Berber je rodjen 1942. godine u Vinorači (Jagodina). Završio gimnaziju u Somboru. Medicinske studije okončao na Medicinskom fakultetu u Beogradu, gde je potom magistirao i doktorirao, a završio i specijalizaciju iz internih bolesti. Dugogodišnji načelnik Kardiovaskularnog dispanzera i Kućne nege u Somboru. Sada je redovni profesor na Pedagoškom fakultetu u Somboru. Dobitnik nagrade "Miloš Crnjanski" za roman Trifuneju za 2002/2003. godinu. Piše pesme, priče, roman, dramu. Antologičar. Pisac i knjiga iz istorije medicine. Poznate su mu knjige "Crnjanski - prolegomena za patografiju" (Zadužbina Andrejević), "Lament - život i smrt Miloša Crnjanskog" (Matica srpska), "Pesme" (Prosveta), "Srpske junače pesme", antologija (Slavija), "Srpska ljubavna poezija", antologija (Učiteljski fakultet u Somboru i Prometej u Novom Sad), "Pečatnici", studije (Prometej). O njemu i njegovom delu kazuje knjiga "Stojan Berber ili Razmicanje vremena" (Učiteljski fakultet u Somboru, 2006).
01.01.00
Politika
19.08.2002.
NOVO U KNJIŽARSKIM IZLOZIMA
Zbornik vekovnih maštarija
Dušan Radić "U senci Hermesa". - Stojan Berber "Pesme". - Dragica Dragojeva "Sazvežđa labuda". - Jevta Jevtović "Muzejski vernisaži"
Akademik, ugledni kompozitor Dušan Radić (1929) sačinio je veoma zanimljivu knjigu - zbornik vekovnih maštarija "U senci Hermesa" (izdavač "Beogradska knjiga", urednik Miloš Jevtić). Autor u pogovoru kaže:
"Ovaj antologijski izbor ne pruža mogućnost proučavanja ?hermetizma?, on je usmeren na doživljavanje te maglovite i zagonetne sfere. Danas prevladava mišljenje da se hermetička tradicija nastavlja kao okultna filozofija kroz magijsku umetnost našeg doba... Verovanje u magiju prethodilo je verovanju u Boga i ostalo je prisutno, kroz mnogobrojne modifikacije, sve do danas. Izgovaranjem određenih reči ili imena prirodne sile su se povinovale čovekovim željama. Misterije života i smrti su postojale shvatljivije..".
Hermes - u helenskoj mitologiji sin Zevsa i Maje, bog pastira i stada, glasnik bogova koji vodi duše umrlih u podzemlje, inspirisao je mnogobrojne velike umove da stvore antologijsko pesničko ili prozno štivo. U knjizi Dušana Radića sabrane su te vekovne maštarije, kao što su one Save Nemanjića, Domentijana, Despota Stefana Lazarevića, Sterije, Njegoša, Save Mrkalja, Mušickog, vladike Nikolaja, ali i Disa, Crnjanskog, Laze Kostića, Nastasijevića, Dučića, Pavića, Bore Ćosića, Pekića, Dedinca, Pope, Rastka Petrovića, Miodraga Pavlovića, i, naravno, velikana iz sveta, kao što su: Rambo, Špengler, Somerset Mom, Mereškovski, Hamvaš... Naravno, na početku knjige Radić opširno govori o korenima magije, o tajni Atlantide, o Svetom gralu, čoveku i njegovim simbolima...
Tajna Svetog pisma
Beogradski izdavač "Gutenbergova galaksija " objavila je studiju dr Žarka Vidovića (1921) "Liturgijska tajna Svetog pisma". Vidović ističe:
"Sveto pismo je najpotpunija moguća istorija odnosa između čoveka (ljudi, naroda, zajednica), s jedne strane, i ?Boga nepoznatog?, sa druge strane. Nepoznat je čoveku ne samo Bog, nego i smisao vere i postojanja Boga... Liturgija se zbiva i u čoveku, ali kao sveta tajna drama čovekove suštine i smisla: tajna u koju nije mogla (niti bi ikad mogla) da pronikne, uvidi ili reši nikakve filozofije (moć mišljenja i poimanja). To je tajna same čovekove ličnosti, liturgijska tajna čoveka..".
Vidović ističe da je Sveto pismo značajno po tome što sadrži istoriju odnosa Boga i čoveka, to jest svetu istoriju, i to od samog njenog početka do Hrista, Spasitelja, božanske moći koja je jedina čoveku mogla da otkrije i smisao te istorije... Ova knjiga, veli Žarko Vidović, pokazuje kako se dogodilo da prvi narod koji je hrišćanstvo doživeo i prihvatio u njegovoj punoći budu baš Grci (Jelini, Heleni), a ne Jevreji, narod u kojem su se rodili i Hristos, i apostoli, i Bogorodica, i proroci...
Stojan Berber (1942), lekar-kardiolog, doktor medicinskih nauka, ali pesnik i srcem i dušom, objavio je kod beogradske "Prosvete" knjigu "Pesme" - to je njegova, čini se, najzrelija knjiga stihova za koje kritičar Zoran M. Mandić tvrdi da je "ispevana u znaku složene intelektualne igre". Poslednja pesma u knjizi ("Epilog")gorka je ispovest pesnikova: "Najlepša pesma se /ne kazuje/ona umire/zajedno sa pesnikom".
Dragica Dragojeva (1952, Omoljica kod Pančeva), autor zapaženog romana "Mama Pajaco", objavila je ovih dana knjigu "Sazvežđa labuda" (biblioteka "Nova" Slobodana Mašića). To je knjiga ljubavnih priča koju je ispisao zreo prozni pisac i u njoj su sve priče (Poslednji meseci pred razvod, Terezina ikona, Brojanica od žada, Lagana čarolija, Noć između petka i subote, Sanjarenje, Epilog prve priče) istrgnute iz života.
Kritička promišljanja
"Službeni list SRJ" objavio je knjigu "Kritička promišljanja" Branka Popovića, kritičara i književnog teoretičara od dela i ugleda. Popović je u knjizi sabrao svoje kritike na značajne knjige o kojima je pisao poslednjih godina - knjige proze (Stjepan Mitrov Ljubiša, kralj Nikola, Marko Miljanov, Đilas, Lalić, Komanin, Dragan Lakićević, Gojko Čelebić, Slavko Gordić... o poeziji (Aleksandar Petrov, Vitomir Nikolić), ali i o kritici (Đilas o Njegošu, Raičković o poeziji, Milosav Babović o Njegošu i sledbenicima, Petru Džadžiću...)
Jevta Jevtović, istoričar umetnosti, dugogodišnji direktor Narodnog muzeja u Beogradu, objavio je knjigu "Muzejski vernisaži" (izdavač Narodni muzej, urednik akademik Nikole Tasić). To je knjiga posvećenosti jednom poslu i kako kaže prof. dr Miodrag Jovanović u predgovoru - "Muzejski vernisaži" su svedočanstvo i o govorniku - stručnjaku i o vremenu kada se obraćao javnosti. Ona je neobična hronika i istorijska retrospekcija, veli Jovanović. U raznim prilikama i povodima Jevta Jevtović je govorio o umetnosti i umetnicima, našim i stranim i ona je svojevrsna hronika života našeg nacionalnog muzeja.
Dučić u Rimu
Šesnaesta knjiga biblioteke "Groš" (izdavač "KONRAS", Beograd, urednik Srđan Stanišić), objavljena ovih dana, delo je Stanislava Sretenovića "Dučić u Rimu" (Dučićev doprinos italijansko-jugoslovenskom zbližavanju). Sretenović je mlad istoričar (rođen 1970), a zapaženi su njegovi prikazi, eseji i intervjui vezani za noviju istoriju (doktorske studije završava u Firenci).
Na osnovu literature i arhivskih istraživanja (dragocena mu je za ovaj rad bila knjiga Dučićevi "Diplomatski spisi" koju je priredio i iscrpan predgovor napisao Miladin Milošević). Sretenović smatra da su Dalmacija i Albanija, po Dučiću, bile dve strateški važne tačke sa kojih je Italija mogla da prodire u dubinu Balkanskog poluostrva. Dučić je bio svedok italijanskog podrivanja stabilnosti Jugoslavije, pre svega preko davanja podrške ustaškoj emigraciji, kao i veoma oštrih antijugoslovenskih kampanja u medijima.
R. Popović
