Oksfordska istorija muzike I

Izdavač: Clio

Britanski muzikolog Dž. Abraham napisao je obimnu studiju pod nazivom Oksfordska istorija muzike, prateći razvoj muzike od praistorije do XX veka. Prvi tom knjige, od predviđena tri, pokriva: muziku praistorije, starih civilizacija (Mesopotamija, Egipat, Grčka, Rim...), zatim muziku Zapadne (uglavnom) i Istočne Evrope (neuporedivo manje) sve do prvih godina XVI veka, a tu su i poglavlja posvećena muzici islamskog sveta, Istočne Azije i Indijskog Potkontinenta.
Čitaoca može fascinirati količina podataka o muzici iz vremena gregorijanskog pevanja, početaka višeglasja, Ars antiquae, Ars novae, franko-flamanske škole... Međutim, nij

e to samo beskrajno nabrajanje podataka (opasnost koje je Abraham svestan i koju eksplicitno navodi u predgovoru)! Građa je tako organizovana da do izražaja posebno dolazi autorova težnja da prikaže kontinuum, kako vremenski, tj. istorijski, tako i prostorni. Čak i kada govori o pojavama koje su od čitaoca udaljene: vremenski (muzika starog sveta) ili geografski (muzika Istočne Azije) autor čini sve da mu tekst bude iscrpan i sveobuhvatan. On se ne bavi vrednovanjem autora i dela, nije kritičar, već znalac, koji svoja saznanja želi da podeli sa nama.
Zanimljiv je i Abrahamov odnos prema muzici pravoslavnog sveta. Iz nepoznatog razloga ova pojava je zanemarena, što je veoma neobično, posebno ako se zna da je autor neko ko je prevazišao uskogrudost evrocentrizma i bio spreman da uvidi vrednost drugačijih kultura i tradicija. U svakom slučaju, to je opomena nama da je potrebno preispitivati vlastite vrednosti i razmisliti koliko one mogu značiti u globalnom, svetskom kontekstu.
Oksfordska istorija muzike je nezaobilazna pre svega za studente muzike, jer ovom knjigom oni konačno dobijaju jedan pravi univerzitetski udžbenik. Takođe je namenjena i muzikolozima, istoričarima muzike, profesionalnim muzičarima, kao i svim intelektualno radoznalim čitaocima, pod uslovom da imaju izvesnog muzičkog obrazovanja, puno strpljenja i izuzetnu želju da u ovoj oblasti nešto saznaju.

Ostali naslovi iz oblasti: Istorija , , Knjige o muzici


				2001; Tvrd povez; latinica; 21 cm; 331 str.;

rasprodato

Tražite polovan / korišćen primerak?

Imate ovu knjigu i želite da je prodate?

Oksfordska istorija muzike I

Džerald Abraham (autor)

rasprodato

Ostali naslovi iz oblasti: Istorija , , Knjige o muzici

Izdavač: Clio; 2001; Tvrd povez; latinica; 21 cm; 331 str.;

Biografija
Prikaz

Džerald Abraham

Džerald Abraham (1904-1988) je jedan od najuglednijih britanskih proučavalaca muzike i autor velikog broja naslova iz te oblasti. Jedan je od glavnih urednika i autor više priloga čuvenog enciklopedijskog izdanja The New Oxford History of Music. Pored Oksfordske istorije muzike ( The Concise Oxford History if Music) Abrahamova najznačajnija dela su The New Grove Early Romantic Masters (1985) i Studies in Russian Music (1988).

11.02.06 Pobjeda

Vodič kroz muzičku evoluciju

Oksfordska istorija muzike, Džerald Abraham

Trotomna studija britanskog muzikologa Yeralda Abrahama "Oksfordska istorija muzike", prati razvoj muzike od praistorije do sredine 20. vijeka. Realizovana je kao veoma iscrpan priručnik iz istorije muzike u kojem su popisani gotovo svi značajni autori i njihov doprinos u istorijskom procesu promjena, odnosno u onoj mjeri u kojoj su bili bitan dio muzičke evolucije.
Prvi tom prati muziku preistorije, starih civilizacija – Mesopotamije, Egipta, Grčke, helenističko-rimskog kao i hrišćanskog sveta, sve do uspona muzičke kulture zapadne Evrope (zaključno sa ranom renesansom) i završava prvim Interludijumom – muzikom u islamskom svijetu. U drugom tomu autor nastavlja da sagledava glavne tokove zapadnoevropske muzike počev od doba reformacije do kraja 18. vijeka i završava drugim Interludijumom (muzikom Indije i istočne Azije). Prilogom o operi u doba Francuske revolucije započinje treći tom u kojem se nadalje prati razvoj, ne samo dominantnih muzičkih formi, žanrova, već i glavnih predstavnika sve do sredine 20. vijeka. U posljednjem Interludijumu, koji je logično prethodio obimnom završnom djelu Abrahamove Istorije – muzici 20. vijeka, autor proučava muziku afričkih i sjevernoameričkih crnaca kao i razvoj yeza i upušta se u dublju analizu veza između evropske i vanevropske muzike. Knjiga sadrži brojne ilustracije i notne primjere, uključujući i prilog s rječnikom odabranih pojmova. Pisana u najboljoj tradiciji britanske istoriografije, Oksfordska istorija muzike Yeralda Abrahama može biti podjednako zanimljiva stručnoj publici, ali i ljubiteljima muzike, kao sveobuhvatni vodič kroz cjelokupni kontinuum istorije muzike. Yerald Abraham (1904–1988) je jedan od najuglednijih britanskih proučavalaca muzike i autor velikog broja naslova iz te oblasti. Prvi tom preveo je sa engleskog Miloš Zatkalik, dok prevod drugog i trećeg toma prevela potpisuje Vesna Mikić. Trotomno djelo publikovala je izdavačka kuća "Clio".

R.K.

01.01.00

Danas
20.06.2001.
Oksfordska istorija muzike u Kliu
Prva knjiga "Oksfordske istorije muzike", autora Dzeralda Abrahama, nedavno se pojavila u izdanju Klia. Stivo je namenjeno svim ljubiteljima muzike, a studentima muzike posluzice kao pravi, izuzetno sadrzajan univerzitetski udzbenik. Autor ove obimne studije, ciji ce se drugi i treci tom pojaviti u narednih godinu dana, poznati je britanski muzikolog. Prvi tom "Oksfordske istorije muzike" razotkriva misteriju muzike u praistoriji, opisuje muziku starih civilizacija (Mesopotamije, Egipta, Grcke, Rima), kao i muziku Zapadne i Istocne Evrope sve do prvih godina XVI veka. No, to nije sve. U ovom prvom delu, Abraham znacajna poglavlja posvecuje i muzici islamskog sveta, Istocne Azije i Indije. Hristina Medic je, predstavljajuci delo novinarima, istakla da je pojavljivanje ove knjige vazan datum u muzikologiji, jer je "Oksfordska istorija muzike" izuzetno vredno, bogato i naucno validno stivo.
No, pored muzikologa, istoricara muzike, profesionalnih muzicara, ovu ce istoriju zasigurno zavoleti i veliki broj tzv. obicnih citalaca, pre svega zbog neklasicnog pristupa njenog autora gradji, zbog Abrahamovog svezeg i transparentnog stila izlaganja, koji se prati lako i sa velikim uzivanjem. Konfucije je rekao da je drzava onakva kakva je muzika u njoj. Danas se civilizovane drzave prepoznaju i po tome kakve se knjige o muzici u njima stampaju i citaju. Klio nas je i ovog puta, makar na prevaru, odveo u Evropu.
S. D.