Neuzdrmano nebo

01.04.03 Politika

Predstavljena knjiga Miloša Jevtića "Neuzdrmano nebo", posvećena akademiku Dejanu Medakoviću

"Neuzdrmano nebo", sto dvadeseta knjiga Miloša Jevtića – koja, na tri stotine stranica, čitaocima približava životni i stvaralački put akademika Dejana Medakovića, jednog od najeminentnijih mislilaca današnjice, kao i njegove osvrte na aktuelna društvena pitanja – predstavljena je juče u prostorijama izdavačke kuće "Partenon".

Knjiga je objavljena u kolekciji "Odgovori" i sadrži pet razgovora sa uglednim akademikom. Prethodna četiri predstavljena su u knjizi "Ishodišta Dejana Medakovića".

Dragocenog sadržaja, kojim su obuhvaćeni biografski podaci, presek naučnog i pedagoškog rada, aktivnosti u Matici srpskoj i Vukovoj zadužbini, dodela brojnih priznanja i nagrade, "Neuzdrmano nebo" približava Dejana Medakovića i kao autora zanimljivih poetskih i proznih ostvarenja. Obznanjuje dubokoumna zapažanja o duhovnim i nacionalnim prilikama iz druge polovine ćć i početka ććî veka, sa ovih prostora, čime predstavlja važno svedočanstvo vremena i prilika na koje se odnosi.

Iznoseći svoje impresije o knjizi Miloša Jevtića, profesor Miodrag Jovanović je istakao da je Dejan Medaković mislilac velike personalne snage, ogromne erudicije, zadivljujuće memorije, nepresušne istrajnosti i doslednosti, jasne misli i precizne leksike, koga, pored brojnih osobina, odlikuje istrajnost u osećanju obaveze da se u životu mora postojati kao individua, ali u službi životnog okruženja.

Praveći misaonu paralelu sa stihom iz Medakovićeve pesme o mileševskom Belom anđelu, u kome kaže "Ostao je, a mogao je otići", Jovanović veli: "Koliko puta je, s obzirom na godine, zdravlje, ugled, uslove za stvaralački rad, uzdignut ili uvređen, koliko je puta – mogao otići, a ostajao je delotvorno i borbeno".

Podsećajući da knjiga nosi naslov "Neuzdrmano nebo", koji je preuzet iz metafore antičkog pisca, kao antiteza relativizaciji svega u ovozemaljskom životu, Jovanović iznosi Medakovićevo zapažanje da se u životu mora dostići jedna konstanta, arhimedovski oslonac, "barem da ne uzdrmamo nebo". Prema oceni Miodraga Jovanovića, "ovakve knjige, sa ovakvim pitanjima i odgovorima, ovakvi ljudi su stajne, uporišne tačke, da se nebo nad nama odista ne uzdrma".

Naglašavajući da knjiga daje portret jednog od najznamenitijih učesnika domaćeg javnog i kulturnog života, kao i njegove osvrte na vreme u kome živi, autor Miloš Jevtić je naglasio da "Neuzdrmano nebo" potvrđuje da novinarstvo nije prolazno i da je moguće ostaviti trag u vremenu, preko neprolazno značajnih ljudi.

Primetno dirnut atmosferom i izrečenim zapažanjima, akademik Dejan Medaković je kazao da je rezime Miodraga Jovanovića prikazao najpotpuniju i najtačniju sliku o njegovom životu, otkrio suštinu i ukazao na stajnu tačku. Na trenutke prekidajući obraćanje, uzbuđen i radostan, Medaković je govorio o tajni života u kome su velike oscilacije dobra i zla, mudrosti i ludosti, tuge i sreće...

I baš kao što je i napisao na prvim stranicama knjige, u pismu Milošu Jevtiću: "Osećam se kao da sam nešto ugrabio od neumitne prolaznosti čiji dah već osećam".

Z. Karanović