Milan Fišt (1888–1967) spada među najistaknutije mađarske noveliste, dramske pisce i pesnike. Svoje prvo delo objavio je 1908. godine u literarnom časopisu Nyugat. Nakon studija prava i ekonomije u Budimpešti radio je kao predavač u poslovnoj školi. Godine 1918. naimenovan je za direktora akademije Verešmarti, ali je bio primoran da posao napusti 1921. godine.Nakon nervnog sloma koji je pretrpeo 1928. odlazi u Baden-Baden. Od 1904. počinje da vodi Dnevnike koji će postati njegovo najobimnije i najzanimljivije delo. Nažalost, najveći deo stranica koje su obuhvatale period u 1944–45. uništene su.Profesorskom zanimanju vraća se 1947, a sledeće godine dobija najviše mađarsko priznanje za književnost, nagradu Košut. Bio je nominovan za Nobelovu nagradu za književnost 1965. i smatran za najozbiljnijeg kandidata (ipak, nagrada je dodeljena Mihailu Šolohovu za Tihi Don). Fištov najpoznatiji roman Povest o mojoj ženi objavljen je 1942. godine.