Fudbal

17.05.05 Glas javnosti

"I u fudbalu, kao u gotovo svemu drugom, prvi su bili Kinezi. Pre pet hiljada godina, kineske akrobate su nogama žonglirale s loptom, a mnogo kasnije u Kini su bila organizovana i prva nadmetanja. Običaj se prenosio sa jedne na drugu dinastiju, kako se može videti na pojedinim reljefima na spomenicima iz doba pre Hrista, kao i na nekim docnijim grafikama koje prikazuju Kineze iz dinastije Ming kako igraju loptom koja izgleda kao da je marke "adidas".
Na mermeru sa jednog grčkog groba iz petog veka stare ere možemo videti čoveka koji udara loptu kolenom. U Antifanovim komedijama ima nekih iznenađujućih izraza: duga lopta, kratak pas, prejaka loptaÖ Kažu da je imperator Julije Cezar sasvim pristojno baratao nogama i da niko nije mogao da prođe pored Nerona. Šekspir je u "Komediji zabune", u žalbi koju izgovara jedan lik, pribegao fudbalu, a nekoliko godina kasnije, u "Kralju Liru", grof od Kenta izgovara sledeću uvredu: "Ti, ništavni fudbaleru"."
Knjiga "Fudbal, sjaj i tama", urugvajskog pisca Eduarda Galeana (Beopolis), niz je mini-eseja o istoriji fudbala, fudbalskim zvezdama, magiji lopte, driblingu, ali i diktaturama južnoameričkih zemalja, favelama, politici. Svaka priča ima precizno izabranog junaka, anegdote su istinite, a Eduardo Galeano u nekoliko poteza "fudbalskog idola" smesti u centar terena, koji je u centru jednog grada, koji je u centru neke države, i tako lako se kreće sa kraja na kraj sveta.
Od momenta kada je "boginja vetra poljubila čovekovo stopalo, i tim poljupcem stvorila fudbalskog idola", Galeano lagano dribla od prvog derbija u istoriji brazilskog fudbala između Fluminezea i Flamenga, od Andradea, Nasasija, Meace, Da Silve, Morena, Di Stefana, Garinče, Didija, Puškaša, Čarltona, preko Bekenbauera, Pelea, Krojfa, Milera, Kempesa, Zika, Rosija, Rumenigea, sve do najvećeg - Dijega Armanda Maradone.

T. Č.